مطالعه ی محاسباتی با روش dft : الف) تاثیر دوپه شدن حلقه ی "دی بورینین" بر پارامترهای nmr در نانو لوله های بور-نیترید ب) بررسی شکافتگی انرژی ترکیبات حلقوی چهار عضوی دو ظرفیتی 1،3-دی هالو-1،3-دی بوراتان-2-ایلیدن و آنالوگهای سنگین تر آن از گروه 14

الف ) مطالعات محاسباتی بر پایه ی روش تیوری تابعیت چگالی (dft)، برای بررسی خواص الکترونی نانولوله های بور-نیترید (bnnts) دوپه شده با حلقه ی دی بورینین انجام شد. مدل های مورد مطالعه شامل مدل کامل و مدل های دوپه شده با حلقه ی دی بورینین از نانولوله های بور-نیترید زیگزاگ (6،0) می باشند. در ابتا هر یک از ساختارهای مورد مطالعه بهینه سازی شدند و سپس جابجایی شیمیایی محاسبه شده (cs) برای هر یک از ساختارهای بهینه شده به پارامترهای جابجایی شیمیایی ایزوتروپیک (cs1) و آنیزوتروپیک (cs8) تبدیل شدند. نتایج نشان داد که بیشترین تاثیرات بر تانسورهای جابجایی شیمیایی برای هسته های 11b و 15n که در نزدیکترین همسایگی حلقه ی دوپه شده قرار داشته باشند، مشاهده می شود. این تاثیرات برای اتم های نیتروژن بیشتر از اتم های بور است. همچنین میزان گپ انرژی در مدل دوپه شده با حلقه در مقایسه با مدل کامل کاهش پیدا می کند. ب) ترکیبات دارای کربن های دو ظرفیتی، کاربن ها نامیده می شوند. کاربن ها یکی از مهمترین حد واسط هایی هستند که در واکنش های شیمیایی بکار می روند و چندگانگی حالت پایه، مبنای واکنش پذیری آنها می باشد و این ویژگی به خواص رزونانسی و القایی استخلاف ها بستگی دارد. یکی از جالب ترین ترکیبات ارکانوبوران ها، 1و2-دی بورا اتان-1-2-ایلیدن ها هستند، که از دسته کاربن های با فعالیت بالا هستند. شکافتگی انرژی حالت یکتایی – سه تایی ?g(t-s) برای 1 و 3-دی بوراتان -2-ایلیدن و آنالوگ های سنگین تر آن (با فرمول بسته بندی mch2b2x2 : که m=c,si,ge,sn,pb و x=h,f,cl,br,i) در سطح تیوری ub3lyp/6311++g(3df,2p) بدست آمد و با هم مقایسه شد. نتایج نشان داد که حالت یکتایی همواره از حالت سه تایی پایدار تر است. همچنین بین ?g(t-s) با (i) حجم اتمی عناصر گروه 14 m=c,si,ge,sn,pb))، (ii) زاویه ی b-m-b ? و ?(lumo-homo) برای حالت یکتایی، رابطه ی خطی وجود دارد. با توجه به ?g(t-s) به دست آمده اثر استخلاف بر شکاف انرژی یکتایی – سه تایی در ترکیب کارینی به صورت :mch4b2>:mch2b2i2>:mch2b2br2>:mch2b2cl2>:mch2b2f2 می باشد. در صورتی که این روند برای آنالوگ های سنگین تر (ژرمیلن، استانیلن و پلمبیلن) به صورت معکوس است. چنین روندی برای سیلین ها قابل توصیف نیست. سطوح انرژی تاخوردگی رسم شده برای هر دو حالت یکتایی و سه تایی به عنوان تابعی از زاویه ی دای هدرال c-b-m-b نشان داد ترکیبات مسطح تمایلی به تاخوردگی ندارند و انرژی تاخوردگی برای ترکیبات مسطح بیشتر از ترکیبات نامسطح است.